Nog enkele lezersbrieven in "De Standaard", die ik de moeite waard vind (de lezersbrieven bedoel ik).

"Wat zijn we toch grappig

Ik keek gisteren Humo in (28/12). Op de Cowboy Henk-pagina volgende cartoon: een wulpse en naakte deerne ligt met uitgespreide benen voor een open haard, haar vulva duidelijk in zicht. In haar schaamhaar een beeld van het kindje Jezus, tussen haar welgevormde dijen Jozef en Maria met de os en de ezel.

Ik begreep eerst de grap niet, maar toen ging het mij dagen: dit moet satire zijn! Een satirische provocatie om de persvrijheid te verdedigen tegen de intolerante katholieke kerk, die haar godsdienstige symbolen aan ons opdringt, terwijl zij de anderen hun geloofsuiting verbiedt.

Hoe moedig toch! Al ben ik wel een beetje bezorgd voor de tekenaar Herr Seele. Wie weet wordt er momenteel ergens in een fundamentalistisch kerkgenootschap vergaderd om te beslissen wie hem de keel zal oversnijden? Hoe durft die man dat toch maar aan! Als het nu nog met islamsymbolen was, waar hij de spot mee dreef, maar met christelijke!

Maar natuurlijk, iedereen weet dat Humo een moedig blad is. Lanceerde het niet een grootscheepse campagne voor de persvrijheid, toen Herman Brusselmans belaagd werd door Anne Demeulemeester omdat hij haar - om te lachen - betiteld had als "een dwergpoliep met puitenogen met haar van op haar pruim tot op haar rug, die standrechtelijk moet gefusilleerd worden"?

Gelukkig sprong toen ook Tom Lanoye voor de vrijheid in de bres. Dezelfde Tom Lanoye van wie het hartsvriendje René Los zo recent nog in De Standaard zo'n wijze woorden neerscheef na de publieke executie van Theo van Gogh: van Gogh had maar moeten uitkijken!

Op dit ogenblik maakt Humo - moreel gesteund door Lanoye en Los - zich ongetwijfeld op om Herr Seele te verdedigen tegen de intolerante verdachtmakingen waar hij het slachtoffer van zal worden. Het blad kan daarbij gelukkig een beroep doen op de heropgestane partij Groen! die alweer stemmen gewonnen heeft sinds Herr Seele tekeningen is komen maken om de kindertjes te verblijden tijdens die schone gezinsdag van onze anders-gaan-leven'ers, nog voor de verkiezingen.

Zou hij toen ook - want ik was helaas niet aanwezig - die wondermooie strip hebben getekend over Cowboy Henk als kunstschilder bij een bevalling, waar hij ooit de bladzijden van Humo mee opfriste? Herinnert iemand zich nog het precieze verhaaltje? Het ging ongeveer als volgt: Cowboy Henk komt een verloskamer binnen, waar nagenoeg dezelfde deerne als in de recente cartoon, met gespreide benen ligt. Het kopje wordt zichtbaar. Cowboy Henk vraagt de dame het nog even op te houden, want dan worden de kleurenschakeringen zo mooi: eerst rood, dan blauw, dan purper, dan zwart.

Ik verzin niets hoor, dat is in Humo verschenen. En met zo iemand encanailleert Groen! zich. En dan zijn onze politiek correcte intellectuelen verwonderd dat een kwart van de bevolking kotsmisselijk wordt van de verheven morele boodschappen over respect voor de andere die vanuit die blasé-middens over onze samenleving wordt uitgespreid.

Eddy Daniëls



Wat zijn wij toch grappig (Eddy Daniëls)
Ik kan de lezersbrief van Eddy Daniëls (29/12) alleen maar volmondig bijtreden : werkelijk een zeer rake typering van de politiek en ideologisch correcte semi-intellectuelen uit kringen van Humo en van Groen ! En zeggen dat ons aller VRT veel meer dan proportioneel deze kerels op het scherm loslaat.
Alleen dit : zou het niet goed zijn dat Eddy Daniëls zijn brief ook eens rechtstreeks naar Herr Seele en Humo stuurt ? Als deze kerels al een horizon hebben, strekt deze immers niet verder uit dan de evenzeer supercorrecte en breeddenkende (weliswaar ook maar in één richting) De Morgen...
Dirk Quaghebeur"