"Mooi, boeiend, vlot geschreven, dus waarschijnlijk geen literatuur," zei mijn echtgenoot die het boek voor mij had gelezen. Dat wekte mijn nieuwsgierigheid.
En het verwonderde me in het begin dat een boek dat zo rommelig omsprong met de tijd door hem "vlot" werd genoemd. Want ik vroeg me soms af of ik de draad van het verhaal niet kwijtgespeeld had. Maar dat was dus niet het geval, want stilaan pasten de puzzelstukjes wonderwel in elkaar. Als je tenminste je geheugen aansprak.
"Een beetje ongeloofwaardig" was de enige negatieve commentaar die mijn man had op het geheel. Misschien. Het is in ieder geval zo geschreven dat je alles gelooft.
Wat mij wel trof: de hoofdpersoon, een man van 47 (of was het 46) lijkt dikwijls een kind in zijn gedachten. En dat is denk ik een realiteit waar weinig schrijvers rekening mee houden.
|
Reactie:
Op 13/2/2008 reageerde Andrea met:
"Het heeft geen belang of iets nu waar is of niet, het belangrijkste is dat je het je herinnert." De meest wijze les uit dit boek. Het is wel schandalig dat ik haast 400 pagina's heb moeten lezen die bijna allemaal dezelfde informatie bevatten om achter dit ene zinnetje te komen.
Het boek begon uiterst interessant, met weinig informatie. Je werd onmiddellijk in het verhaal gegooid, daarna kwam de informatie per stukje binnen. Het was een puzzel van informatie maar vaak ook een chaos. Het boek is niet zo zeer een aanrader, maar wel voor mensen die tijd te veel hebben. Het vat veel te veel overbodige informatie.
Ik heb er de moeite voor opgebracht om dit boek te lezen; ik ben namelijk gepensioneerd en heb alle tijd.
|
|
|
