De enen ondergaan vanuit de zee de ongetemde lokroep naar vrij denken en handelen. Ze vinden het geluk in de dagelijkse omgang met het heelal, de seizoenen, het weer, de getijden, de kruiden en de bijbel. "Een vrouw draagt de wetten van het heelal en het ritme van de getijden in haar lichaam."Het zijn de zuiveren van hart, die geen gevoelens kennen van achterdocht en naijver.
De anderen zitten vastgeroest in hun conventionele opvattingen, die ze vanuit de Kerk en de geldende normen van fatsoen zijn opgedrongen. Ze vinden alles wat niet met hun visie overeenstemt verdacht en bedreigend. Sinds de Schepping was alles naar best vermogen definitief geregeld. Het was bovendien goddeloos, zondig en misdadig de mysteries van de natuur te willen doorgronden.
Deze laatste hebben echter zo'n heersende stem dat ze het leven vergallen van de eersten, die er onder lijden zonder chagrijnig te worden. Moeder Jacoba was zich daar ten volle van bewust toen ze tot Stientje zei: "We zijn verbonden, ikzelf en moeder Anna en jij! We zoeken kruiden en we zijn vrouwen... alles wat achterdocht wekt en alles wat voor anderen bedreigend is... we leven gevaarlijk."
Het boek is dan ook opgedragen aan al die bijzondere vrouwen die in de loop der tijden, omwille van hun afwijkend gedrag, in hun ziel en in hun lichaam getroffen werden door achterdocht en wreedheid.
We herkennen Antoon Vandamme als een alerte waarnemer van mensen en handelingen. Hij ziet in de eenvoudige dingen van het leven, in verscholen blikken en in vluchtige gebaren de manier waarop mensen hun zintuigen gebruiken en hun sensualiteit verborgen houden. Met raak gekozen bewoordingen, in juiste doseringen bijvoeglijk gekleurd, schets hij zijn personages met hun wereld van gevoelens en hun vrijheidsdrang, die zo jammerlijk beperkt wordt door de tirannie van de openbare mening. Zijn liefde voor rituele handelingen en rituele stiltes schept bijzondere stemmingen rondom mensen. Zij ondergaan de wijding van Gregoriaanse gezangen en hunkeren naar een Kerk met een warm menselijk gelaat. Hadden we niet diezelfde indruk na het lezen van 'Het jaar van de grondzee'?
|
Reactie:
Op 23/1/2004 reageerde anoniem met:
dom
|
|
|
Reactie:
Op 23/1/2004 reageerde Josiane Moens met:
Waarom 'dom', anoniem?
|
|
|
