Deze roman heeft Colette herschreven na haar scheiding met Willy. Zijzelf is er niet helemaal tevreden over.
Je merkt wel dat haar stijl nog niet volgroeid is. Hier en daar vond ik haar vergelijkingen wat te ver gezocht. Maar al bij al is het echt Colette, met de nodige aandacht voor sensuele prikkelingen. Weer weinig plot, maar een zeer gedurfde voor haar tijd.
Een vrouw komt nooit klaar bij het vrijen met haar man. Ze beseft dat ze iets mist, probeert het met minnaars maar bij geen enkele vindt ze wat ze zoekt. Tot ze uiteindelijk bij haar eigen echtgenoot - een neef waar ze zo goed als samen mee opgegroeid is - het antwoord vindt op haar verlangen.
Mager verhaal, misschien, maar dat is typisch voor Colette. Alleen ken ik voorlopig niemand die het allemaal zo mooi kan zeggen als zij!
|
