Dit is het eerste deel van l'Eau des Collines, en toen ik het uit had wou ik nog dezelfde dag aan het tweede deel (Manon des Sources) beginnen. Het was zo'n mooi verhaal geweest! Even mooi als in mijn herinnering "Fanny" en "Marius" van delfde auteur. Een boek zonder pretentie, maar o zo goed geschreven. De personages leven echt, de taal is vlot en aangenaam, en de auteur geeft blijk over een flinke woordenschat te beschikken. Het verhaal speelt zich af in een dorp in de Provence. Een boer heeft er alles voor over om een bepaald stuk grond met een bron te verwerven. Dat stuk grond behoort toe aan de inwijkeling Jean de Florette... Die niets afweet van die bron en wanhopig naar water zoekt.
Er zijn wel veel humoristische toetsen, zoals het contrast tussen die boer en Jean de Florette (die naam refereert naar zijn moeder), maar het einde is tragisch
|
