Koffie valt vaak verkeerd gaat over mensen en hun gedoe. Gedoe, gezien door de ogen van Martin Wings. Hij kijkt ernaar en denkt er het zijne van. Het liefst wil hij er niets mee te maken hebben, wil hij buitenstaander blijven. Te vaak, naar zijn smaak, wordt hem een bijrolletje of zelfs de hoofdrol opgedrongen.
Het resultaat is dit nachtkastjesboek. Maar je mag het ook lezen als je koffie drinkt. Heel korte verhalen, geen zin, geen woord te veel.
Een onderschat genre, moeilijk te beoefenen, het vereist een uiterst literaire concentratie. Het literaire niveau mag nooit een variante zijn van het schoolopstel, het mag ook niet lijken op maakwerk, een goed zkv is kunst.
Verhalen zijn de snoepjes in de literatuur. Je moet niet veel tijd maken om ze te lezen, je kunt ze overal lezen, in bad, bij de dokter, op de trein, bij de koffie.
Een zkv is dikwijls het begin van een prozaschrijver die uittest hoe lang hij zijn adem kan ophouden. Van zkv over kort verhaal naar roman, een logische stap. Verhalen zijn creaties van iemand die op weg is naar een roman.
Martin Wings slaagt erin zijn persoonlijke wereld te vatten in beelden, waarbij hij zijn personages en de situaties overeind houdt door emoties, twijfels en vragen. Zijn specifieke woordkeuze, zijn ironische humor, de specifieke omgeving maken van het geheel een leesbaar en boeiend boek.
De revival van het ZKV is onder meer te danken aan auteurs als Martin Wings. Zijn eigenzinnige stukjes krijgen meer en meer lezers. De onderwerpen, de filosofische levenshouding die er uit spreekt, de rust waarmee ze geschreven zijn, bekoren.
|
