Is dit boek slecht vertaald of slecht geschreven? Ik heb het te dikwijls opzijgeschoven: vond sommige passages vreselijk langdradig...
Maar telkens las ik na een poosje toch verder. Gelukkig want de boodschap van Merton is de moeite waard. Hij spreekt over zijn jeugd in Frankrijk, over zijn ouders, over zijn leven in Amerika en in Engeland, over zijn nogal losbandig leven aan de universiteit, over het waarom van zijn bekering, vlak voor de tweede wereldoorlog, tot de Katholieke Kerk.
Merton werd in 1941 opgenomen als postulant in een Trappistenklooster. Ook het kloosterleven doet hij uit de doeken.
Je moet dus wel wat moeite doen om de lectuur vol te houden. Niet zozeer omwille van de taal, maar omdat dikwijls niet ter zake doende uitweidingen het verhaal onnodig rekken. En omdat de zinnen soms veel te lang zijn al kan dit laatste ook aan de vertaling liggen. Maar de essentie van het boek spreekt aan, doet je zelfs verlangen naar een leven waar God de eerste plaats krijgt...
|
