Ik had veel verwacht van dit boek. Ik wilde lezen over de uitbuiting van arbeiders in het Zuiden door de grote kledingmerken en distributieketens van het Noorden. En ik heb inderdaad geleerd wat de schrijvers mij wilden wijsmaken. Want wat in het begin een wetenschappelijk werk lijkt, blijkt al gauw louter propaganda. En een eerder slechte propaganda, want slecht geschreven. Ellelange zinnen, vaak ronduit onbegrijpelijk, zinswendingen die je eerst moet ontleden voor je ze begrijpt, om dan tot de constatatie te komen dat de helft van de woorden had volstaan om precies hetzelfde te zeggen... En dan zijn er ook nog die voorbeelden die ofwel weinig zeggen, ofwel helemaal niet overtuigend zijn, hoewel ze toch de aangenaamste te lezen delen uitmaken van het boek. Een voorbeeld: de dagindeling in een Chinese gevangenis waar een bladzijde aan besteed wordt is bedoeld om onze sympathie, zelfs ons medelijden voor de gevangenen op te wekken. Maar wat blijkt? Ik was eerder jaloers op zo'n uurrooster. Niet zelf voor mijn eten moeten zorgen... een aantal uren per dag op het land werken, en dagelijks een fikse wandeling, avonden die leuk gevuld worden...
Dit boek heeft me echt ontgoocheld, niet in het minst door zijn afschuwelijk jargon. Binnenkort zou de Nederlandse vertaling verschijnen. Ik hoop dat die beter geschreven zal zijn...
|
