Die vraag dringt zich op door de vooruitgang in de medische technologie. Is het omdat we een leven KUNNEN rekken dat we het ook MOETEN rekken?
Het anti-abortusstandpunt bijvoorbeeld vertrekt van volgende twee premissen:
2) de ongeboren vrucht is vanaf het moment van bevruchting onschuldig, menselijk en levend
Mensen die vinden dat abortus wel mag, bestrijden meestal de tweede premisse. Zij ontkennen dat nieuw menselijk leven bij de bevruchting begint.
Wel, zeg de auteur, dat menselijk leven zou wel eens vroeger kunnen beginnen dan deze abortusvoorstanders denken. Dus moeten we onze aandacht richten op de eerste premisse. Is die wel vol te houden? Zijn mensen wel heiliger dan dieren? Moeten we in de plaats niet kiezen voor een ethiek van de kwaliteit van het leven (zoals al - soms - gedaan wordt als het gaat om het leven van een dier)?
- erken verschillen in de waarde van menselijk leven
- neem verantwoordelijkheid voor de consequenties van uw beslissingen
- respecteer iemands wens om te leven of te sterven
- breng alleen gewenste kinderen ter wereld
- maak geen onderscheid op basis van soort
En deze nieuwe ethiek zou dan antwoorden geven op alle vraagstukken die als voorbeeld aan bod kwamen in het boek: hersendode mensen, abortus, zelfs het laten sterven (of doden) van pasgeborenen als hun leven niet de gewenste kwaliteit belooft te zullen hebben, euthanasie enz.
Wat dan weer problemen zou opleveren voor onze voedselvoorziening, dat is waar!
|
