Ik las eens in een tijdschrift dat je het voor Brusselmans hebt of niet. Mijn gevoelens zijn meer gemengd. De vorige keer dat ik een boek van hem ter hande nam (ik weet al niet meer hoe het heette), heb ik het uitgelezen, zij het grotendeels diagonaal, al hinderden mij verschillende zaken, en al had ik achteraf de indruk dat ik mijn tijd had verdaan. Bij dit boek is daar minder gevaar voor, dacht ik, dit vertelt immers een verhaal. Niet dat een boek voor mij per se een verhaal moet inhouden, integendeel. Maar als er al geen of weinig filosofie achter zit, als de sfeerschepping niet je dat is, dan kan een verhaal nog veel goedmaken.
Te lange zinnen die je drie keer moet herlezen voor je ze begrijpt; scheldproza en seks die alom aanwezig is, cru, bijna ruikbaar (en die elke esthetiek missen); de Engelse woorden: dat alles stoort. Het opvoeren van bekende personen waar deels waarheid, deels onwaarheid (hoop ik) over verteld wordt hindert, lijkt op uitdaging. En het is gelukt, vermits het boek uit de handel is gehaald nadat een opgevoerd personage zich te zeer beledigd voelde, met als gevolg het enorme succes van de roman.
Soms vergezochte, maar goede vergelijkingen en metaforen (maar, vraag ik me af, zijn ze origineel? Ik ken het Gentse dialect niet. Evenmin als het Antwerpse. Maar in Antwerpen heb ik meer dan twintig jaar gewoond, en soms, als ik de Sinjoren hoorde spreken, stond ik in bewondering voor de beelden die ze gebruikten.
B. schrijft de roman vanuit het standpunt van Gugenheimer. Maar hier en daar vergeet hij zijn standpunt en geeft informatie vanuit een ander personage gezien. Dat zijn zo van die onvolkomenheden die mij echt kunnen hinderen. En... ik heb het boek niet uitgelezen. Zelfs niet diagonaal. Je geraakt uitgekeken op de steeds terugkerende beelden, op de monologen en de conversaties die nergens op slaan. En je vraagt je af wanneer er eindelijk wat schot komt in het verhaal.
Ik heb het boek terzijde gelegd omdat ik echt het gevoel had dat ik mijn tijd al te zeer aan het verliezen was.
Brusselmans lijkt zelfs niet de minste "research" te hebben gedaan. Een voorbeeldje: Gugenheimer heeft De Meulemeester geneusd, geneukt, gebeft en wat nog meer (dat is de trant), en biedt haar dan een sigaar aan. Ze begint ervan te hoesten, en hij zegt: 'Doof dan maar'.
Dat voor een sigarenroker!!!
|
Reactie:
Op 15/4/2004 reageerde Prometheus met:
oh jong als ge geen humor hebt kunt ge natuurlijk niet genieten van een grappig boek en die mensen die op hun tenen getrapt zijn, welke idioten zijn dat!
Als ze op hun tenen getrapt zijn moet het zijn omdat het de waarheid is, waarom dit boek uit de handel gehaald is versta ik aan geen kanten het is gewoon een geniaal plog.
En dat het je enerveert dat hij afwijkt van zijn vertelinstantie, waarom zou hij dat niet doen, als je er iets goeds mee kan doen moet je het niet laten.
Natuurlijk krijg je dan reactie van een of andere persoonlijkheid die zich precies wil houden aan bepaalde regeltjes maar ja wie kan dat nu schelen.
En dat je zijn boeken niet kan uitlezen is misschien meer de schuld van je verstandelijke capaciteiten.
Ik zou je aanraden van te lezen in korte periodes met pauzes of misschien iets drastischer een hersentransplantatie met een varken als donor.
Als je je nu op je tenen getrapt voelt -> zwak
Want dit is enkel gezever
|
|
|
Reactie:
Op 21/4/2004 reageerde Kenny Gastmans met:
ik zou dolgraag dit boek eens lezen, maar heb er jammer genoeg nog geen exemplaar van kunnen bemachtigen.
Zou iemand me kunnen zeggen hoe ik er een kan vastkrijgen
|
|
|
Reactie:
Op 2/4/2008 reageerde gert met:
Akkoord, je ben ervoor of niet. Maar leg gewoon je vooroordelen aan de kant en geniet van dit boek. Echt waar de guggenheimer boeken zijn de grappigste ooit geschreven van HB.
|
|
|
