|
|
Titel:
|
Een veld van verwilderde rozen, een hommage aan kunstschilder en graficus Willie Cools |
|
Auteur:
|
Hannie Rouweler |
|
Uitgeverij:
|
Demer Uitgeverij |
|
Jaar:
|
2011 |
|
ISBN:
|
978-1-4478-1717-8 |
|
Deze bijdragen bewijzen ruimschoots de waardering die deze dichters koesteren voor het werk van Cools.
In de meeste gedichten wordt daarop gewezen, soms omzichtig en sporadisch, soms expliciet en herhaaldelijk.
door onbevangen kijven
van vrouwelijk bloot, hoe zij
zich wringen in rood geel groen
ophitsend decoratief
Of in een gedicht van Suzanne Binnemans (p. 12):
ik wentelde me in jouw kleuren
bedachtzaam leunde je over mij heen
ik voelde jouw hete adem
wanneer je mijn naakte lichaam
zorgzaam toedekte met witte sluiers
Ook het sensuele, het zinnelijke in zijn werk wordt sensu lato bezongen in mooie verzen. Zoals in het tweede gedicht van Binnemans:
je spreidt het laken uit voor ons beiden
ons liefdesspel kan beginnen
Het lichaam leeft
en zindert
vol sensualiteit.
Niet alleen erotiek
maar vooral
een verfijnde esthetiek
dansen vrouwen uit zijn hand.
Bloot en heerlijk
zweven ze in het blauw van zijn doek.
Bezeten & bevleugeld schilderde je
Liet ons dansen, duelleren & zweren
bij de overmoed van onze lichamen.
Alles onder de noemer van liefde,
Kleur klaart voor eeuwig op.
Guy Commerman kruipt in de huid van zijn vriend, als hij dicht:
Ik heb met ze te doen,
mijn kleuren in donkerte van bestaan,
mijn vormen van een wensdroom,
mijn ware vrienden en getuigen,
mijn gulden snede,
mijn luie levenslijnen in de vurige
zon.
Een mooi uitgegeven bundel, handig formaat, op zachtgeel gekleurd papier, met op het voorplat het schilderij Innerlijke waarheid en achteraan een Nawoord van Hugo Brutin en enkele citaten van critici over het werk van Willie Cools.
Ik heb Willie Cools leren kennen via Guy van Hoof die een paar keer een tentoonstelling liet organiseren in de stad van mijn vrouw, Harelbeke.
Remi De Cnodder, Gaston Durnez, Hugo Brutin en Guy van Hoof schreven over zijn werk. Cools werd lid van de groep ARENA, opgericht door Van Hoof, wijlen de kunstschilders Gerard Vanhove en Marcel Coolsaet, de dichter Roger Nupie en de Waalse beeldhouwster Brigitte Balhan.
Er waren retrospectieve tentoonstellingen in Harelbeke, Gent, Oostende, Antwerpen, Schelderode, Mechelen.
De bundel Een veld van verwilderde rozen is een hommage aan de kunstenaar. Via de gedichten komt zijn levensvisie goed over. Spijtig dat de afgedrukte schilderijen in zwart-wit zijn, maar ook uitgevers zijn soms beperkt in hun mogelijkheden; vaak moeten zij ook rekening houden met de verkoopbaarheid van het product (lees de prijs aan de consument).
|
|
|
